หลักในการฝึกกิจวัตรประจำวัน ควรมีการปฏิบัติ ดังนี้ • ในขั้นแรกควรอธิบายวัตถุประสงค์/ประโยชน์ของการฝึก ให้ญาติและผู้ป่วยได้ทราบและตระหนักถึงประโยชน์ของการฝึกผู้ป่วยทำกิจวัตรประจำวันด้วยตนเอง / • เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยทำด้วยตัวเองให้มากที่สุดเพื่อให้ผู้ป่วยได้ใช้ศักยภาพที่เหลืออยู่อย่างเต็มความสามารถ / • ฝึกซ้ำ ๆ อย่างใจเย็น ผู้ป่วยในกลุ่มนี้มีปัญหาทางด้านร่างกาย บางรายมีปัญหาด้านสติปัญญาและการรับรู้ร่วมด้วย ผู้ป่วยอาจไม่สามารถทำได้ในครั้งเดียวจำเป็นต้องฝึกซ้ำๆ เพื่อให้เกิดการเรียนรู้ / • ผู้ฝึกควรใจเย็น หรือเลือกฝึกในช่วงเวลาที่ไม่เร่งรีบผู้ฝึกควรทำความเข้าใจกับญาติในเรื่องของประโยชน์และเป้าหมายในการฝึกผู้ป่วยทำกิจวัตรประจำวันด้วยตนเองหรือตัวญาติหรือผู้ดูแลเองควรตระหนักถึงประโยชน์ของการฝึกผู้ป่วยให้ทำกิจวัตรประจำวันด้วยตนเอง / • ให้กำลังใจ ให้โอกาสเมื่อผู้ป่วยไม่สามารถทำได้เองในครั้งแรก ๆ ควรให้กำลังใจ หรือชมเชยในส่วนที่ทำได้เพื่อให้ผู้ป่วยมีกำลังใจและเกิดแรงจูงใจในการฝึกครั้งต่อไป / • เน้นด้านความปลอดภัย การฝึกแต่ละครั้งควรคำนึงถึงความปลอดภัย เช่น ในรายที่มีปัญหาการทรงตัวในท่านั่ง หรือท่ายืน อาจจำเป็นต้องระมัดระวังการพลัดตก หกล้ม หรือการฝึกเข้าห้องน้ำอาจจำเป็นต้องดูสภาพแวดล้อมในห้องน้ำให้ปลอดภัยไม่ลื่น เป็นต้น / • ให้การช่วยเหลือตามความเหมาะสม เมื่อผู้ป่วยเริ่มทำได้ญาติหรือผู้ฝึก ควรค่อย ๆ ลดระดับการช่วยเหลือลง ระดับการช่วยเหลือ ได้แก่1) ช่วย/บอก ทั้งหมด 2) ช่วย/บอกบางขั้นตอน 3) ช่วยเพียงระมัดระวังความปลอดภัยอยู่ใกล้ๆ /